Marianne, een sympathieke jongedame klopt bij ons aan.  Ze voelt zich somber. Alhoewel ze een hechte vriendenkring heeft die haar probeert op te fleuren, geraakt ze er niet uit. Ze wil meer inzicht in zichzelf en in haar relatie.  Ze heeft het gevoel dat ze soms achter de feiten aanholt, dat ze telkens haar energie en tijd steekt in een man die minder wil engageren in de relatie dan zij. 

Marianne stortte zich vol overgave halsoverkop in dit nieuw liefdesavontuur. De eerste maanden waren fantastisch, dit moest wel de ware zijn, zoveel zaken hadden ze gemeenschappelijk, elk vrij moment brachten ze samen door.  Het leek wel een scenario uit een romantische Hollywoodfilm.  Deze nieuwe liefde verzachtte de pijn van de breuk van de vorige relatie.  Tot ook hier weer een kink in de kabel kwam.   Zonder dat zij het zag aankomen, vroeg hij wat meer tijd voor zichzelf, had hij ruimte en vrijheid nodig. Marianne vraagt zich af wat ze fout doet.  Waarom, alles ging zo goed? Ze had al luidop gedroomd van een toekomst samen.  Wat kan ze doen? Deze relatie mag niet mislopen, ze kan het verdriet niet meer aan!  Ze voelt zich er ellendig bij. 

Samen met Marianne bekijken we haar hechtingsverhaal en hoe zij leerde om te gaan met intimiteit, verbinding, kwetsbaarheid.    De stijl die voor Marianne het best aangepast was aan het milieu waarin ze opgroeide.