Tegelwijsheden zijn leuk. Onderstaande kreeg ik cadeau van een buurvrouw op de rommelmarkt. Ik ben er blij mee: hij kreeg een ereplaatsje in mijn bureau. En deze spreuk slaat bovendien de nagel op de kop. Of toch een beetje. Het valt inderdaad niet mee om een beeld te geven van een gezonde, volwassen liefde.

Toch valt er veel over te zeggen. Een heleboel zelfs. Dit bijvoorbeeld: om op de lange duur gelukkig te zijn in je relatie moet je op de eerste plaats 100 % verantwoordelijkheid nemen voor jouw deel van de relatie. De meeste problemen tussen partners zijn immers onoplosbaar. Partners die al pratend die onoplosbare problemen willen oplossen, verzanden alleen maar in oeverloze discussies. "Ik heb gelijk dat ik ons budget in ons huis wil investeren. Jouw 'carpe diem' is niet goed".

Het goede nieuws: Paren die op lange termijn gelukkig zijn, doen het anders: ze hebben besloten hun meningsverschillen te respecteren. Ze praten niet om het eens te worden. Ze zijn wel nieuwsgierig hoe de ander er naar kijkt, en ze aanvaarden dat ze van mening verschillen. Daarna zoeken ze een modus vivendi die voor allebei een voordeel heeft, en waarin ze toch ook rekening houden met elkaar.

En dan zijn er nog heel wat grote namen (Amerikaans familietherapeut Terry Hargrave, om er maar een te noemen) die zeggen dat het huwelijk geen plek is om gelukkig te zijn, maar een plek om te groeien door samen crisissen te overwinnen.. Het huwelijk als een groeimachine.

En ook hier is de theorie weer makkelijker dan de praktijk. Volhouden en elke dag oefenen, oefenen en oefenen. Wil je samen kijken naar de meningsverschillen in je partnerrelatie? Je bent welkom.

gepost door Jasmien